سه راه علمی برای آرام شدن به هنگام آشفتگی ذهنی
امروزه با نگاهی به جهان اطراف، درمی‌یابیم که زندگی بسیار پیچیده شده است. مسلما زیبایی‌های زیادی در جهان به چشم می‌خورد، اما اگر به آنچه در اطراف ما می‌گذرد، توجه کنیم، درمی‌یابیم، خشونت، طمع و نفرت در افراد بسرعت در حال رشد است و همین امر می‌تواند سبب آشفتگی ذهنی ما شود.
اما نکته ترسناک‌تر این قضیه چیست؟ نکته ترسناک‌تر این است که وقتی افراد خوش‌قلب، تحت تاثیر این موارد قرار می‌گیرند، از لحاظ ذهنی درمانده می‌شوند و انسانیت خود را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.
اینکه در میان این شرایط و با داشتن آشفتگی ذهنی، بتوانیم انسان بمانیم، یک چالش است و به این بستگی دارد که به اندوه و ناآرامی ایجاد شده در درون خودمان، به چه شکل پاسخ می‌دهیم. اگر ناامید و تسلیم شویم، فایده‌ای نخواهد داشت و از سوی دیگر اگر خود را از خطا مصون بدانیم، سبب آشفتگی‌مان خواهد شد. آزاری که به خود می‌رسانیم، چه ناشی از مشکلات خودمان باشد و چه ناشی از شاهد بودن به رفتار دیگران، باید یاد بگیریم که چطور از طبیعت حساس خود مراقبت کنیم تا دچار آشفتگی ذهنی نشویم.
تمرین مدیتیشن و آموزه‌هایی در این زمینه، می‌تواند به شما کمک کند تا در مواجهه با این حجم از رنج و آشفتگی ذهنی، قلبی پذیرا و ذهنی آرام داشته باشید و آن را تقویت کنید. این آموزه‌ها می‌توانند به عنوان یک تمرین مدیتیشن بکار گرفته شوند و جهت آرام‌سازی ذهنی، مورد استفاده‌تان قرار گیرند.
در ادامه مطلب، سه تمرین آرام سازی ذهن و آگاهی بخشی را که از لحاظ علمی تایید و پشتیبانی شده است، آورد‌ه‌ایم. شما می‌توانید در زمانی که احساس آشفتگی ذهنی دارید، از آن‌ها بهره مند شوید.
در این مطلب می‌خوانید:
پذیرفتن بخش زیبای زندگی
زمانیکه به نظر می‌رسد تمام جهان اطراف شما به فنا رفته است، آسان‌ترین راه، این است که فکر کنید هیچ چیز خوبی در دنیا وجود ندارد و یا اینکه احساس کنید حتی اگر چیز خوبی وجود دارد، دیگر برای شما اهمیتی ندارد. با این حال، اگر تنها به مسائل و جنبه‌های دردناک زندگی توجه کنید در نهایت احساس استصیال و آشفتگی ذهنی خواهید داشت. از آنجایی که ما تمایل داریم مسائل بد را بیش از مسائل خوب در ذهن خود جای دهیم، باید به صورت تعمدی و فعال، به جستجوی زیبایی‌های زندگی بپردازیم تا بتوانیم بر این تمایل طبیعی و منفی، غلبه کنیم.
ما باید به دنبال زیبایی‌ها باشیم، چراکه تجربه احساسات مثبتی همچون شادی و شفقت، می‌تواند انرژی که برای توجه بیشتر به دیگران به آن نیازمند هستیم را در اختیار ما قرار دهد.
یکی از کارهای موثری که می‌توانید انجام دهید، این است که تمام شرایط خوشحال‌کننده فعلی زندگی خود را در برگه‌ای بنویسید و به اهمیت وجود آن‌ها فکر کنید. شاید این موارد، شامل تمام چیزهایی مثل یک رختخواب گرم و نرم یا دیدار با یک دوست صمیمی باشند که آن‌ها را حق مسلم خود می‌دانید. هر لحظه می‌تواند دلیلی برای شادی یا رنج بی‌پایان شما باشد. شرایط ذهن ما به این بستگی دارد که به چه چیز توجه می‌کنیم. بنابراین باید تمرین کنیم، تا آنچه زیباست را از یاد نبریم.
پذیرفتن بخش دردناک زندگی و غلبه بر آشفتگی ذهنی
شناسایی زیبایی‌های زندگی به معنای این نیست که به دردهای آن توجه نکنیم. در واقع، بدین معناست که با ذهنی باز و تاییدکننده، به اندوه و دردهای‌مان گوش فرا می‌دهیم. ما می‌دانیم ترس، خشم و یا غم در درون ما وجود دارد. در این حالت می‌توانیم با این نگرش به اندوه و درد خود بنگریم: «می‌دانم که رنج می‌کشی. همه‌ی مردم گاهی رنج می‌کشند و این احساسی که داری هیچ اشکالی ندارد. من اینجا کنار تو هستم.» این تایید می‌تواند به ما کمک کند تا استرس و ناآرامی خود را مدیریت کنیم و در زمان مواجهه با مشکلات موجود در جهان، انرژی بیشتری برای مهربان ماندن داشته باشیم.
همه ما در زندگی خود، در لحظات زیادی احساس می‌کنیم که در حال امتناع از رنج خود هستیم. با این حال باید یاد بگیریم، به جای اینکه از احساسات ناخوشایند موجود در خود فرار کنیم به آن‌ها با تمرکز، توجه کنیم و به خودمان بگوییم: «در این لحظه هر احساسی را تجربه می‌کنی، هیچ اشکالی ندارد. من اینجا هستم تا گوش کنم و به تو کمک کنم.» این احساس مهربانی نسبت به خودمان، ما را آرام می‌کند و بهتر از زمانی جواب می‌دهد که درد خود را نادیده می‌گیریم و یا به سبب آن خود را سرزنش و تحقیر می‌کنیم.
داشتن درک روشنی نسبت به افکار و احساسات خود جهت غلبه بر آشفتگی ذهنی
زمانی که با چنین درک روشنی به افکار، احساسات و اعمال خود نگاه می‌کنیم، می‌توانیم به هنگام شکست و اندوه، آسان‌تر خود و دیگران را ببخشیم. اگر به سبب یک بی‌عدالتی اجتماعی، عصبانی هستید، عمیق‌ترین تمایل برای بروز این خشم، ناشی از آرزوی شما برای زندگی کردن در جهانی عادل و آرام است. اگر از دست فرزند خود عصبانی می‌شوید و حالا احساس شرمندگی دارید، عمیق‌ترین انگیزه‌ای که در این شرمندگی به چشم می‌خورد ناشی از آرزوی شما برای داشتن بهترین روابط ممکن با فرزندتان است. زمانی که با چنین درک روشنی به افکار، احساسات و اعمال خود نگاه می‌کنیم، می‌توانیم به هنگام شکست، آسان‌تر خود و دیگران را ببخشیم.
بیشتر بخوانید: سه تفکر که به من امید، دیدگاه مثبت، آرامش و توانایی می‌بخشند
حتی وقتی دیگران رفتاری آزاردهنده دارند، انسان بمانید
انسان‌ها می‌توانند در روابط با یکدیگر بسیار بد عمل کنند. دو نفر می‌توانند عاشق هم باشند اما مدام یکدیگر را برنجانند و یا هزاران نفر از مردم بخواهند یک جنبش اجتماعی را شکل دهند اما قادر نباشند بر سر هیچ چیز به توافق برسند. به نظر می‌رسد که روابط انسانی نباید اینگونه باشد، اما هست!
زمانی که ارتباط شما با یک نفر، آن‌طور که باید پیش نمی‌رود، لحظه‌ای مکث کنید و ببینید آیا در حال انتقاد از آن فرد هستید و یا اینکه می‌خواهید آن‌طور که شما دوست دارید عمل کند؟ سپس به خود بگویید، در زیر این خواسته و احساس چه نیازی نهفته است؟ عمیق‌ترین انگیزه من برای این احساس چیست؟
شاید به خاطر اینکه همسرتان باز هم از کار، دیر به خانه آمده است و شامی که آماده کرده‌اید، سرد شده است، با او بحث می‌کنید. نیاز نهفته در این کار می‌تواند این باشد که احساس کرده‌اید بابت زحمات و توجه‌تان مورد احترام و قدردانی واقع نشده‌اید و گرسنه هم هستید!
زمانیکه این نیاز نهفته را بیابید، راحت‌تر می‌توانید با مهربانی رفتار کنید. در چنین لحظه‌ای می‌توانید چنین بگویید: «من عصبانی هستم چون می‌خواهم مثل هر شخص دیگری مورد احترام و قدردانی واقع شوم. این آرزویی که در دل من وجود دارد، زیباست و اشکالی ندارد اگر چنین احساسی داشته باشم.» زمانیکه برای یک دقیقه یا بیشتر این‌چنین فکر کنید، اغلب حالت استیصال شما از بین می‌رود. زمانیکه به صورت واضح و آشکار، نیازهای عمیق خود را بررسی می‌کنید، احساس کنجکاوی بیشتری برای درک انگیزه و رفتار طرف مقابل خود نیز خواهید داشت.
اعمال این آموزه‌ها و تمرین برای بکارگیری آن‌ها در جهت غلبه بر آشفتگی ذهنی، سرمایه گذاری ارزشمندی در زمینه داشتن ذهنی آرام و زندگی بهتر است.
منبع: mindful.org
پاسخ‌ها