آیا رویدادهای ارتباطی زنان در حال محقق کردن برابری جنسیتی است؟
اخیرا از یک کنفرانس راجع به برابری جنسیتی زنان و مردان که برای سخنرانی در آن دعوت شده بودم، در حال برگشت به سمت خانه بودم. به دقت در حال کپی برنامههای کنفرانس بودم چون مادرم علاقه خاصی به ذخیره کردن آنها دارد و من میخواستم پسر خوبی برایش باشم و یک کپی بینقص به او بدهم. فردی که در هواپیما کنار من نشسته بود متوجه این موضوع شد و از من راجع به این کنفرانس سوالاتی پرسید.
به او گفتم که این کنفرانسها یکسری فعالیتهای غیرانتفاعی در سطح کشور است که برای زنان از همه صنفها و صنایع برگزار میشود تا راجع به رهبری و موفقیت با آنها صحبت کنیم. او با جوابش مرا متعجب کرد و گفت: «من موافق برابری جنسیتی هستم ولی مطمئن نیستم که یک کنفرانس میتواند کار مثبتی انجام دهد.» بعد از پایان صحبتهایش هدفونش را روی گوشش قرار داد و من همانطور که جا خورده بودم نسبت به ذهنیت بد او به فکر فرو رفتم و به دنبال این بودم تا بهترین پاسخ را هر چند که با تاخیر زیادی همراه شود، به او ارائه کنم.
هنگامی که فرود آمدیم، فهمیدم که بهترین پاسخ به چنین ذهنیت منفی و مخربی تنها ارائه آمار است. این اطلاعات و آمار قطعا ذهنیت هیچکس را به این که زنان مهم هستند و در کار و جامعه اثر خواهند گذاشت تغییر نمیدهد. ما نیاز داریم که نشان دهیم که واقعا اینگونه است. به همین خاطر است که میشل جیلان، نویسنده کتاب پرفروش گسترش خوشحالی و من، در کنفرانسی برای زنان همکاری کردیم تا ببینیم که میتوانیم اثرات بلند مدت اتحاد زنان و بانوان را امتحان کنیم. نتایج این کار، حتی خودمان را هم متحیر کرد!
در این مطلب میخوانید:
نقش شبکه سازی در برابری جنسیتی
در مطالعات اولیه ما از ۲۶۰۰ زن شاغل در صنایع و کارهای مختلف که از ایالتهای مختلف آمریکا در کنفرانس حضور پیدا کرده بودند، ما نتایج بسیاری را که در یک سال بعد از حضور در کنفرانس حاصل شده را آزمایش کردیم. از آنجایی که ممکن است بانوانی که در کنفرانس حضور داشتند از نظر روانی و ذهنیتی و نمونه گیری از بانوانی که انتخاب نشدهاند متفاوت باشند، به همین علت ما از یگ گروه کنترل شده که از بانوانی که برای کنفرانس ثبت نام کردند ولی هنوز شرکت نکردهاند، استفاده کردهایم.
بیشتر بخوانید: علائم و نشانههایی که بیانگر امنیت روانشناختی در فرد هستند
به عنوان بخشی از این مطالعه، ما به دنبال دو نتیجه مثبت از زنان شرکت کننده در کنفرانس بودیم: نتایج مالی (افزایش دستمزدها و ارتقاهای شغلی) و نتایج ذهنی (افزایش خوش بینی و سطح استرس کمتر و یک احساس اجتماعی بودن). از آنجایی که به دنبال نتایج مالی بودیم، به همین خاطر مطمئن شدیم که بازه زمانی مورد مطالعه ما برای گروه مورد مطالعه و گروه کنترل یکی بود، تا بتوانیم هرگونه تغییری در مقیاس اقتصادی وسیعتر را تخمین بزنیم.
برای زنانی که در این کنفرانس ثبت نام کردند اما نتواستند حضور پیدا کنند، طی مطالعات ما ۱۸% ارتقای شغلی در طول زمان پیدا کرده بودند، حال این را با آمار ۴۲ درصدی زنانی مقایسه کنید که در کنفرانس حضور داشتند. به معنای دیگر، در سال بعد از حضور در کنفرانس احتمال دریافت ارتقای شغلی دو برابر خواهد شد (دوست داشتم میتوانستم آن فردی که در هواپیما کنارم نشسته بود را پیدا کنم تا بتوانم این اطلاعات را با او به اشتراک بگذارم).
تاثیر ذهنیت مثبت بر زنان
علاوه بر این، ۵ درصد زنانی که در گروه کنترل شده هستند افزایش دستمزد بیش از ۱۰ درصد داشتند، باز هم مقایسه کنید با ۱۵ درصد افزایش دستمزد زنان شرکت کننده در کنفرانس. این آمار به این معناست که در یک سانس حضور در کنفرانس احتمال افزایش دستمزد بیش از ده درصد را سه برابر کرده است (این را به یاد داشته باشید که دادهها انتخابی نیستند و زنانی در گروه کنترل هستند که آنها نیز برای کنفرانسهای آینده ثبت نام کردهاند).
همچنین از زنانی که در این کنفرانس شرکت داشتند راجع به اینکه چگونه این کنفرانس بر دیدگاه کلی آنها اثر گذاشته است، نظرخواهی کردیم. ۷۸ درصد از آنها اینطور اعلام کردند که بعد از حضور در کنفرانس، نسبت به آینده خوشبینتر شدهاند. در حالی که ما این بخش را با دیدگاه گروه کنترل مقایسه نکردهایم. با این حال یک یافته برای ما مهم بنظر میرسد زیرا میدانیم که یک ذهنیت مثبت چگونه میتواند بر بخشهای دیگر زندگی اثر بگذارد. در مقالهای که در مجله کسبوکار هاروارد به عنوان «هوش مثبت» چاپ کردیم، توضیح دادم که چگونه خوش بینی میتواند یک مزیت و سود خوشحالی ایجاد کند، در حالی که تقریبا همه نتایج تجارتها و تحصیلات این را به عنوان یک نتیجهی قطعی، ثابت میکند.
شاید به عنوان مهمترین اثر، ۷۱ درصد از شرکتکنندگان گفتند که آنها بعد از حضور در کنفرانس احساس ارتباط بیشتری با دیگران میکنند. این برای موضوعی مانند برابری جنسیتی بسیار حائز اهمیت است. در کتاب پتانسیل بزرگ به طور کلی این را مطرح کردهام که چرا بهترین پیشبینیهای موفقیت و خوشحالی، ارتباطات اجتماعی هستند.
اهمیت ارتباطات اجتماعی زنان
تحقیقات نشان میدهد که ارتباطات اجتماعی زنان میتوانند همانند مرض چاقی، فشار خون و یا سیگار کشیدن به عنوان یک پیشگو که چقدر زنده میمانید عمل کنند. چنین قدرتی در ارتباطات هست و باید از آن استفاده کرد. من کتاب پتانسیل بزرگ را با داستانی از یک مطالعه درباره روشنایی همزمان کرمهای شب تاب از اندونزی شروع کردم، جایی که محققان در MIT دریافتند که اگر کرمهای شب تاب تنهایی بخواهند نور از خود ساطع کنند، نرخ موفقیت آنها برای تولید مجدد ۳ درصد میشود. اگر آنها همزمان با صدها کرم شب تاب دیگر اقدام به ساطع کردن نور کنند، نرخ موفقیت آنها به ۸۶ درصد افزایش خواهد یافت.
اما با روشنایی کنار یکدیگر، میتوانند کنار یکدیگر به بیشترین حد از منابع دست پیدا کنند و افزایش روشنایی حاصل از تجمع آنها میتواند به آنها کمک کند تا فواصل نزدیک به ۵ مایل را ببینند! من کتاب پتانسیل بزرگ را نوشتم زیرا دریافتم که اگر مردم احساس کنند که آنها در تلاش هستند تا به تنهایی از افسردگی خارج شوند، یا به تنهایی با نابرابری جنسیتی مبارزه کنند یا برای موفقیت به تنهایی تلاش کنند، آسیب خواهند دید و بار سنگینی تحمل خواهند کرد. اما یک گزینه جایگزین قدرتمندتر و با دوامتر نسبت به موفقیت و خوشحالی فردی این است که با یکدیگر آن را انجام دهید!
مطمئن نیستم که همه کنفرانسها چنین اثرات بلند مدت مثبت خواهند داشت. من در کنفرانسهای بسیار اندکی بودم که یا کنفرانس خود کارآمد باشد یا اینکه شرکتکنندگان حین کنفرانس به گوشی خود مشغول نباشند. به نظر من بیراه نیست که بگویم یک رابطه عکس بین سودی که شما از کنفرانس دریافت خواهید کرد و زمانی که صرف لپ تاپ و گوشی خود میکنید وجود دارد.
کلید برگزاری یک کنفرانس مفید برای ارتباط و زنان
اما کلید اصلی یک کنفرانس مفید، با توجه به تجربه سخرانیام در بیش از ۹۰۰ کنفرانس در طول ۱۲ سال گذشته، این موارد هستند:
۱. یک حس ارتباط اجتماعی بین شرکت کنندگان باید احساس شود.
۲. مباحث گیرا و کارآمد باشند.
۳. مدیران باید یک مدل تعریف کنند و کیفیت هایی مشخص کنند که کنفرانس باید به سمت محقق کردن آنها حرکت کند.
۴. ایجاد لحظات بیاد ماندنی
۵. یک ارزیابی واقعی از وضع موجود به همراه یک دید خوشبینانه به آینده.
با توجه به واکنشها و پاسخهای زنان این گروه آزمایشی، ما ارتباط اجتماعی و خوشبینی بسیار بالا به همان خوبی که سوپر استارهای مراسم آن را داشتند را دیدیم (به عنوان مثال میشل اوباما و برنه براون نیز در این کنفرانس که حضور داشتم سخنرانی کردند). علاوه بر اینها، مباحث زیادی راهکارهای موثر برای پیشرفت در کار را پیشنهاد میدهند، همانند اینکه چگونه برای افزایش دستمزد درخواست دهیم یا داستانهایی از زنان دیگر تا به شما نشان دهیم که تجربیات شما در محل کار غیر طبیعی و منحصر به شما نیستند.
لوری دالتون وایت، بنیان گذار کنفرانسهایی برای زنان، اضافه می کند که: «هنگامی که میفهمید شما تنها نیستید اتفاق خاصی رخ میدهد. ایجاد ارتباط و رابطه هایی با دیگر شرکتکنندگان و سخنرانان این کمک را به زنان میکند تا آنها به ارزش خود پی ببرند و راهکارهایی برای ارتقا شغلی، دستمزد منصفانه و حتی ارشد دیگران شدن را یاد می گیرند. این موضوعات به طور کلی بر برابری جنسیتی اثر میگذارد. ما از زنانی همانند میشل اوباما و شرلی سند برگ دعوت میکنیم تا در کنفرانس ما سخنرانی کنند نه فقط بخاطر موفقیتهای فردی خودشان، بلکه آنها یک الگو هستند که زنان را در راههای بزرگ و کوچک، دیگران تحت تاثیر قرار میدهند.»بیشتر بخوانید: تحقیق: نشان دادن خود واقعی تاثیر بهتری دارد
سود بردن از قدرت ارتباطات برای برابری جنسیتی
قدرتی در ارتباطات وجود دارد و این تنها مربوط به جنسیت نیست. مردان و زنان به یک شکل میتوانند از قدرت ارتباطات سود ببرند. اگر شما یک مدیر هستید، کارکنان خود را به این تشویق کنید که به رویدادهایی بروند که میتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند تا به آنها یادآوری کنند که آنها در راه رسیدن به موفقیت و خوشحالی تنها نیستند. اگر مدیرعامل هستید، در کنفرانسهایی سرمایه گذاری کنید که در روحیه همه اعضای سازمان شما کمک کند، بدون توجه به جایگاه و سلسله مراتب سازمانی.
ما نیاز داریم که خیلی بیشتر راجع به ارزش ارتباطات و برابری جنسیتی در این دنیای فوق رقابتی موجود یاد بگیریم. این را به فردی که کنار من در هواپیما بود می گویم: «این تحقیق نشان میدهد که ذهنیت منفی و ناکارآمدی مربوط به کنفرانس زنان گزارش و کشف نشد. برای دیگر کسانی که فارغ از جنسیتشان به دنبال یک راه مثبت در کار و جامعه خود هستند همانند کرمهای شب تاب، بجای آنکه تلاش کنید که به تنهایی و در خفا تاریکیها را روشن کنید، یک قدرت وجود دارد وقتی ما نورهایمان را به چیزهای بزرگتر اضافه کنیم. با این کار، همه ما میدرخشیم.»
منبع: Harvard Business Review
پاسخها